Hayat bir döngü ama herkes yalan dolan içinde…

Özlemeyi bilen kadını sev, yüreğime yoldaş ol güzel adam. Bazı gitmeler çok patavatsızca. Gökyüzü hep kimde yoksa sen demi yok ya belki de benim cebimdedir hem sana anlatamadığım onca günler varken ben ise yazamadığım bir ton şiirdeyim…

Özledim kalbini, sesini en çok gözlerini. Bütün hatıralar sende kaldın en çok saçlarımda kokun.

Biz neredeyiz çok mu uzakta. Bazı şiirler kelime tutmaz.

Uykularım gündüzlere bir, bir sarmalandı hem seslerin ise göz kapaklarımda şarkılar ise kifayetsiz kalıyor insanlar oldukça farkında her şeyin.

Nefesini kaybettim kokunu kaybettim şiirlerdeki katliam, savaş ama benim anlattıklarım bu şarkılar değil.

Zaten uykular berbat değil mi? Hiçbir şey yazıldığı gibi değil…

İçimdeki burukluk, bitmeyen çaylar ve hep kusurlu insan hali.

Bazı şeyler kestirilip anlamsızlaşır…

Bu hayatın beş dakikası yok, yarını yok…

Hissizleşmek, ne unutabilmektir nede alışmak ikisinin arasında boğulmakmış…

Kalbimi sevemezsin ki sen hem ben sevmeyi kaybettin,

Hani demiştim başka kadını sevmek seni adam etmiş, umarım çok güzel sevilirsin belki seversin güzel adam çünkü bazı sevgiler emek ister en çokta sadakat ister. Şimdi kaçmak için çabalama aslan gibi sev o zaman hayat sana umut etmeyi öğretir.

Bazı vedalar erdemleştirir insanları…

Çiçekçi teyze çok yaşlanmış haberin olsun be güzel adam.

Geç kalmayın hayata…