Çocukların karakterlerinin yüzde seksen beşi okul öncesi dönem olan 0-6 yaş aralığında gelişir. Bu nedenle karakter gelişimi ile ilgili olarak sorumluluk, sabır, adalet, dürüstlük, cömertlik, yardımlaşma, saygı, sevgi ve vefa gibi birçok duygu ve davranış bu yaş döneminde şekillenir.
Bu şekillenmede çevre faktörü de çocuğun mizaç yapısı da çok önemlidir. Ama en fazla önem arz eden şey çocuğun bu olgu, durum ve duyguları yansıtan davranışlara ailelerindeki bireylerde şahit olmalarıdır.
Bu duygu ve olgulardan birisi de mahremiyettir. Okul öncesi dönemde çocuklara mahremiyet eğitimi verilmesi çok önemlidir. Bu eğitim verilirken dikkat edilmesi gereken durum ve davranışlar vardır. Özellikle anne ve babalara; çocuklarına taciz ve istismar olaylarının yaşanmasına engel olmak için şu noktalara dikkat etmeleri önerilebilir;
- Çocuğunuzun cinsiyeti ne olursa olsun bir yabancı yetişkinle bir ortamda yalnız kalmaması gerektiğini öğretin.
- Birisinin onlara “Bunu kimseye söyleme” dediği bir şey olup olmadığını sık sık onlara sorun. Söylediğinde her ne söylerse söylesin kızmayacağınıza dair onu rahatlatın.
- Başınızı bilgisayar ve televizyondan 10 dakikalığına dahi olsa kaldırıp çocuğunuza her gün mutlaka gülümseyerek “Bana bugün anlatmak istediğin bir şey var mı?” diye sorun.
- Çocuklarınızı evde yetişkin çocuğu olan arkadaşlarınızın veya akrabalarınızın evine dahi yatılı kalmak için göndermeyin.
-Erkek çocuklarımıza ve kız çocuklarınıza başkalarının yanında (hem cinsleri ve akrabaları dahi olsa) asla üstlerini değiştirmemelerini öğütleyin.
- Çocuklarınızın mahrem alanlarına siz de bakmamaya dikkat edin. Bir ihtiyaç hasıl olduğunda onlardan bu konuda izin isteyin. Siz de onların yanında üstünüzü değiştirmeyin.
- Evde küçük yaşta çocuklarınız varken dahi her zaman banyo ve tuvaletin kapısını kapalı tutarak işlerinizi halledin.
- Çocuğunuzu küfür ve terbiyesiz el hareketlerinin, terbiyesiz el şakalarının yapıldığı arkadaş ortamından uzak tutun. Bu mümkün değilse bu durumun ne kadar yanlış ve bunları yapmanın ne kadar kötü bir şey olduğunu çocuğunuza hareket ve sözlerinizle sık sık hissettirin. Çocuğunuzu böyle davranmadığı için sık sık başkalarının yanında övün.
- Eğer çocuğunuz sizden önce eve geliyorsa ve anahtarı varsa bunu kimseye söylememesini ve eve geldikten sonra siz gelene kadar asla ne için olursa olsun kapıyı açmamasını tembihleyin. Kapıyı açmadığı halde ısrar eden olursa hemen sizi ve polisi aramasını söyleyin.
- Çocuğunuza, hoşlanmadığı durumlarda bağırmayı, kaçmayı ve itiraz etmeyi öğretin.
- Gittiğiniz misafirlikte çocukların odada yalnız ve kapı kapalı şekilde oynamalarına izin vermeyin. Sık sık gidip onları güler yüzle “Aferin ne güzel oynuyorsunuz” diyerek kontrol edin.
- Çocuğunuza bu yazıyı okuyun. Ona sakince bunlara dikkat etmesi gerektiğini söyleyin. Ardından bu konularda başkalarına da aynı hassasiyeti göstermesi gerektiğini çocuğunuza hatırlatmayı unutmayın.
Mahremiyet eğitiminin yarısı kendi mahremiyetine diğer yarısı da başkalarının mahremiyetine halel vermemeye dikkat etmektir.
Tüm bu tedbirleri almanıza rağmen çocuğunuz gelip size ona birisinin kötü dokunduğunu veya baktığını söylerse sakın ona “Sana öyle gelmiştir” demeyin.
Çocuğunuza karşı asla inanmaz veya bu durumu küçümser bir tavır sergilemeyin. “Anlıyorum. Bu konuda gerçekten kendini kötü hissetmiş olmalısın. Bu konuyu halledeceğim. Bana bunu söylediğin için aferin” deyin.
