Beklemekten yoruldum, kıyısız kaldı kalbimdeki çocuk.
Kimse kalbindeki gibi davranmıyor, kötü olan maskelenmiş
Zaman sanki bir kavanoza hapsedilmiş gibi oldukça mutsuz, yorucu ve ben kaçamıyorum suretlerden oldukça saçma ya siz hala aynı çocuk kalabildiniz mi?
İnsana ben aşkı anlatmıyorum zaten onu anlatamam herkes kalbi gibi yaşar aşkı…
Arada kalanları anlatmak oldukça güç ama hayat onlar
Şiirlere dönüp, dönüp bakın ne anlatıyor herkes kalbine göre aşkı yazar.
(Araya şiirler bırakıyorum)
Özlem mi özlenmek mi? Senin kokun avare avare dolaşırdı ta ki saçlarıma düşüne denk
Güzel adamım, pencere kenarında olmayan çiçeklerim vedam en çokta vazgeçtiğim
Kalbim güzel adam, gitmeleri öğrendi
en çokta senden gitmeyi
Elbette dünya hali savaşta ama onlar merhameti unuttu aslında güç vicdanı olanda mı anlamak için çok geç.
Sığınıyorum kalbime, şiirlerime ve o aptal melodilere ve kaçıyorum insan suretlerinden. Sizler veya onlar ne olduğu bilemiyorum sadece kendime oldukça öfkeliyim
Şiir demek ve benim hayatım ve dünya da en güzel şey şiirlere aşık bir kadın olabilmek
Umursamak kalbimi anlatmak
düşünmek hatta çırpınmak hepsi duygu karmaşası
Sen yitik kalan vedalar
belki de sigaranın yarım kalmışlığı tıpkı gökyüzü gibi, kuşlar soğuk
kanlı sen, kıyısız bir özlem
adam oldukça bensiz
Bazı insanlar çok güzel sever, bazıları ise katil olur insanalar aradaki farkı anlamak için çok çabalamaları gerek.
