Zamanın kefaretini ödemek için çocukluğunuzu kaybettiniz.
Anlatılması zor kalbimin hali peki sizler nerelerdesiniz. Niye gitmek oldukça güç ve her şeyden vazgeçmişken.
Duymak güç seni… Sonsuz olan tek şey özlemek
Anlatamadığım bir dünya hali var peki şimdi kim güçlü…
Vazgeçiyorum, hatta her şeyi unutuyorum.
Çabalıyorum ama dünya çok sisli kalbim acımasız her şeyi deli gibi özlüyorum. Seni anlatamıyorum güzel adamım artık seni anlatmak bana güç.
Şarkılar aptal melodilere mesken. Gözlerim kimi görmek ister kanlı çocukların suretini mi?
Şarkılar beni özlediklerime uğratıyor sokaklara çocukluğum sinmiş ve sen aptal adam bana çok uzaksın.
Şiirlerim benim hazinem. Âşık oldum hayallerimi başardım ve kendime güveniyorum dualarım kalbimde dillerimde ne kadar düşersem düşeyim vazgeçmeyeceğim.
Çocuk oldum ve büyüdüm kendime sözler verdim lütfen sizlerde verin asla pes etmeyin.
Dualar hep bir mucize ve mucizeler rabbimde…
Gitmek isteyen hep gider ve sen daima kendine inan çünkü hayatta aşk kalbinden en çokta gökyüzünde.
Şiirlerime denk gelin aşka denk gelin ve asla korkmayın sevmekten.
Şimdi gökyüzü siyaha bürünebilir ama sadece güneşe denk.
Daima kalbine denek gelene kadar şiirler çok uzaktadır. Hayat daima hayaller ve zorluklar ile doludur. Sen kalbine inana denk.
Borcu ödemek mi? kaybettiğim çocukluğum, unuttuğum aşkım ve anımsayamadığım onca suretlere rağmen mi?
Kimseyi özleyecek kadar sevmeyiniz.
İçine hapis olduğum dünya hali zarafeti unuturdu. Kırmayı çok sevdim. Delirdim belki zamana karşı kaybettim ben.
Gökyüzü papatya kokuyor ne aşk gebe ne de vicdan sinmiş insana ben tahmin ediyorum her yer siyaha bürünecek ve sen güzel adam kaybettin.
Aptal melodiler aşka dizgin ama ben çoktan deli oldum.
Deli gibi okumam gerek ki…
Özlediğim bir aşk olsun dünya hali.
Çok zor değil aslında bir elif gibi sevmek. Sen kalbine kocaman bir çiçek bahçesi vaad et bak bakalım.
Üsküdar mı kız kulesine aşık yoksa insan mı Üsküdar’a hasret.
