Günler karmaşanın içindeki siyah ve beyazın biriktirdiği bir aptal döngüdür.
İnanmak istiyorum kalbine, gözlerine en çokta sana adamım, güzel adamım…
Savaşmak için aynalara bak onlar sana her şeyi fısıldar unutma gölgelerden kaçamazsın, şarkıların yok olduğu evrende birikmiş onca cinayet ve bunu göz yuman okumuş cahiller.
Şimdi kıytırıktan kelimelerim içindeki ölü kuşların kefareti çünkü onların sana hatta aşka inanması lazımken her şeyi kaybettim. Günleri biri bir hatırlamıyorum hepsi basitçe geride kalıyor gözlerini hatırımda kalmadı şiirler sana sessiz ve ben seni özlemeyi kaybediyorum güzel adam…
Gölgemde omuzuma düşen saçlarım tuhaf geliyor çünkü senin kokun eksik güzel adam. Sesini anımsayamıyorum.
Hem artık senin ile bir daha Cemal Süreya konuşamam güzel adam, hem ben artık can kırıkları ile dans ettim. Belki zaman ile geçer gider içimdeki yorgunluklar ama sen artık bir hiçsin her şeye rağmen.
Yitirdim ben can kuşlarımı, kendim ile kavga ediyorum seni özlememeliyim, anlamını yitirdin bende…
Yine zırvalasam da yine sensin güzel adam benim hep olan vedam sensin rıhtımdaki bütün serçeler kayboldu. Yine ben senin kalbine sığınıyorum ama bazen hesapsızca hiç sizce gitmek gerekir güzel adam hem bak yine vedam sensin benim…
Cemal Süreya oku belki hatırına düşer can kuşlarım benim en güzel vedam hem bu hayatta kalbi güzel insanlara denk gel ve âşık ol…
Aşktan korkmayın çünkü hayatta en güzel şeylerden biri aşktır ve asla pes etmeyin hayatta savaşın her şey için…
Ve Murat Boz’dan üzüleceksin ile oku bu satırlarımı
Vedamsın güzel adamım…
