Bazen şairlikten vazgeçmeliyim. Tesadüfler palavra.
Gezegenlerin yok olmaya başladığını hissetmek biraz karma karışıktır.
Yazmak istemiyorum.
Kelimelerden, kitaplardan uzak kalmalıyım. Affetmeyeceğim insanların sayısı çoğalıyor ve bunlar ise iyilik yaptıklarımdan.
Aptal bir kıvırcık ihanetin bedelini ödediğinde ağız da ekşi bir tat bırakan oluverir. Dost ihanetleri neden ise hep kıskanmaktan yana oluyor ve herkes kendini hayatını yönetir.
Hatalar ya da kusurlar hep insan için bir yargılama metodudur, ya peki kusulan iyilikler.
Adımın yanında parlamaya çalışman zaten yeterince varoş olan bir eylem ama dostluğum ise kaybettiğin bir kan
Kalmayan bir mecal.
Hiç şairlik yapasım yok.
Kimin kazandığını umursamıyorum ve olduğu gibi bırakıyorum.