Aybüke Yıldız'ın "Nisan" başlıklı köşe yazısı
Belki de artık zaman sadece yaşa geçtir. Ne birikecek anı ne de anlatılacak bir duygu kalmıştır.
Aşk yazılmalı mı? Ya da yaşanmalı mı? Şiirler sen kokuyor, sesin kulaklarımda adını ezberliyorum ve yazıyorum ki herkes okumalı.
Gün demli gökyüzü ahenk içinde her yer kan kırmızı kokuyor. Kalbim büyüleniyor şiirler kadehlerde kaldı.
Her yer kanlı bebek kahkahaları ile dolu, zulme sessiz kalanlar dualara sığınıyor ama zulme sessiz kalanların kabul olur mu duaları?
Anlatım bozukluğu değildi yazdıklarım. Doğru olanı algılamakta zorlanırken belki de kelimeler yer değişirse kalbe ulaşırdı.
Kalan mı giden mi?
Aşk yazılmalı hatta duyulmalı. Kalbinize dokunan insanları kaybetmeyin.
Yağmurlar kesin ve oldukça soğuk. Sanki hissettiğin o duyguyu bir daha anımsamayacakmışsın gibi bir olgu veriyorlar.
Tekrar çocuk olabilmek aslında büyüdür.
Kelebekler büyüler sevgiyi.
