Aybüke Yıldız'ın "Saygı değil küfür zamanı" başlıklı köşe yazısı

Mevsimler geçer, acılar kalır. Kalbimiz çok karışık insanlar cahil…

Sana sevmeyi öğretemem, ama barı akarsuyun bana sevmeyi anlat dediği yerdeyim aslında. Aşk epey zor,

Kimseyi sevmeyin, korkak kalmayın aşk ne kadar ahmakça olsa da.

Seni hep anlattım da sen hep hiçtin. Aşk korkak adamları sevemez derler. Kimin kaldığı ya da gittiği mesele değil mesele sevebilen kim?

Aşk ömür sığar yoksa ömür mü aşka tabi muamma.

Her şey paramparça ama kimse iyilik dolu değil.

Yeni insan tanımaktansa kitap okumayı tercih ederim. Aşk oldukça paçavra.

Şarkılar güç ve sen aptal adam bir hiçsin. Güvenmek oldukça zor ve sizin yüzleriniz mide bulandırıcı.

Ben kimselere güvenmiyorum ve inatçı olmalı insan hep…

Gitmek gerek belki de istifa zamanı geldi. Neden bu kadar yalancısınız. Bende olan saygınızı yitirdiniz artık sizlere küfür edersem konuşamazsınız.

Git, koş ve anla her şey oldukça kıvrak sizin karakteriniz gibi, hadi ama gerçekler oldukça kader. Şimdi kim kahraman kim düzenbaz belirsiz değil aslında tüm gerçekler belli de insan aptal. Kalbiniz kurumuş yalanlar ile dans ediyorsunuz.

Mide bulandırıcısınız. Suretleriniz neden yalan dolan dolu. Ayna bak orada kalmayan çocuğu gör.