Aybüke Yıldız'ın "Kumandanın pili bitti artık" başlıklı köşe yazısı
Zaman asılı kalmış bir balon gibi çok yakın ama çokta uzak. Yaşayan biziz bilmeyen de hem daha neler neler var güzel, iyi, kötü ya da çirkin.
Ağaçlar çok büyükler koruyucu gibiler dalları çok şey anlatıyor her bir yaprağın bir anısı vardır. Ağaçlar her şeyi görüyor, her şeyi duyuyor birçok insan yanından geçip gidiyor kimi zarar veriyor bazıları ise çok seviyor evet hayat böyle bazen acı bazen güzel…
Soruyorum şimdi gençliğimi neden yorgunluk olarak hatırlıyorum neden bana bir gençlik borçlusun hani neden kumanda kavgaları yaptık hep kardeşimle…
Şiirler keskin oldukça duygularım ise acayip ama aynı zamanda değil. Yaşanmışlık ve aşk biraz ya da hep sevgi çok büyük bir yerde aşk kalmalı, aşk çok güzel bir şey.
Aile kime denilir konusunu ilkokulda öğrendim zaten, yirmi yedi yaşımda tekrar öğrenmeme gerek yok.
Nasıl doğuracağım çocukta beni alaka eder seni değil yiğido.
Gündemi unutma. Tanrı bile anımsatıyor sadece anlık bu dünya unutma.
Aşık olun, sevin hatta ağaç armağan edin geleceğe.
Sokak hayvanlarını besleyim-n iyilik hak edene yapılır.
Kötülük yapan kaybeder ve o hain her zaman hayranım olarak kalacaktır.
Kumandanın pili bitti artık albayım.
