Vasıfsız bir dünya hali kim nerede kalmış ne okumuş bilmiyoruz…
Aşk misali desek şiirlere ama en çokta hayatın ta kendisi.
Aşk gökyüzü gibidir bende gündüz toz pembe, hayal dolu ama gecesi karanlık ihanet ve yalanlar ile dolu...
Diyorum ya bazen üç nokta dünya kanundaki gibi...
Bence hayatın kesinlikle en mükemmel kanunu delirmektir.
Kalbe yalanlar dolanınca işler çıkılmaz hal alıyor. Kaybetmek olumsuz değil vazgeçmenin hali…
Affetmek kusursuz olmalı bu dünya halinde göz göze gelebilmesi insan.
Zaman aksi, insan çakal Aşk ise aptalca peki balıkçı niye tekneyi terk etti?
Ben cevabı bilmemde bu cevap kişiden kişiye değişecek.
Hadi ama kelebekler hükümsüzdür. Peki, sizler adalete misiniz yoksa ihanet mi?
Elbette adalet dersiniz ama bunu aşkta anlamak kolay değil.
Zamanı sayın sevdiğinize mektuplar yazın dünya halini kenara bırak kendiniz için güzel şeyler yapın...
Asla hayalsiz kalmayın. Sizler çok yorgun olsanız da hep sevin.
Sevgi ise çocukluktan bu yana içinizde büyüttüğün bir ağaç misalidir. İnsanların onu budalamasına, kesmesine izin vermeyin.
Kimsenin sevgini çalmayın unutmayın umudunu, güvenini hatta nefesini alırsınız ve bu ah sizin yakanızı bırakmaz.
Aşk ile küsün...
Zamana aittir insan ama affetmek kalbe aittir.
Zamanı kaybedemezsin ama kokuları da unutamazsınız.
Saçlarım sen kokmuyor güzel ama şiirlerim ise kesin bir veda...
Güzel sevin, çiçekler gibi kokun...
Vedalar aittir yazılara...
