Aybüke Yıldız'ın "Uçurtma" başlıklı köşe yazısı
Öfkemi kaybetmemeliyim, dünya oldukça bariz kan kokuyor çocuklar katil ve dünyanın savaşındaki suretler aptalca…
Gülümsemek bütün çocuklara eşit olmalı. Şiirler ölmemeli kalbinizi koruyun ve aşık olun.
Hadi ama şair zaten aşka inanıyorsun. Güneş varsa aşk vardır. Kitap okuyun, insanın kalbi kitap okudukça büyür.
Hayatınızı çizgilendirin yolunuzu eğik gidebilir. Hatalarınızı asla yüzüstü bırakmayın onlar sizin tercihleriniz hayatınızı kendiniz şekillendirin insanların ne söylediklerini umursamayın hayallerinizin peşinden gidin çiçekler gibi sevin.
Pencere kenarında çiçekler kalmadı değil mi? Belki de aşk da bu yüzden kaybediyor ya da şiirler mi ölüyor bugün yine güneş var.
Sadece kendinizi çok sevin, aptal insanları umursamayın. Bu hayat sizin bu kararlar sizin hatta bu zaman sizin.
Şimdi kendinizi dinleyin ve değerlerinizin peşinde gidin.
Vedalar hayatın basamakları gibidir bir yerlerde birilerine veda etmek zorundayız.
Belki de her şair bunu bildiği için vazgeç şiirlerinde...
Şimdi elinizde bir uçurtma olmalı ve bırakın gökyüzüne süzülsün.
Çocuklar eşit gülmeli çocukların kan korkmadığı bir dünya olmalı belki de dünyanın zamanı kalmadı artık kaybediyoruz.
Şimdi bir yerlerden bir şiir bulun okuyun hatta ezberleyin ama kimselere söylemeyin kalbinizde kalsın şiirler kalbinize kalmalı eder şairler ve her zaman bunu söyler. Bu hayatta kendinizi çok sevin ve kendinize çok saygı duyun insanların sizi kırmasına izin vermeyin...
Hoşça kalın…
