Aybüke Yıldız'ın "Aşk kalmalı" başlıklı köşe yazısı
Aşk güzeldir, şiirlerime yansıyor…
Gökyüzü parlak. Bazen duygular ile dans etmek epey saçma.
Saçmalıklar.
Mesele aşktı. Güneşin tene ait olması. Şarkılar gözümde seni anımsatıyor, kokun hala saçlarımda.
Aşık olmalı tenim şiirlerime.
Vazgeçiş düşüncesi ve yeniden başlamak iyi gelmeli zihnime, hayatıma…
Kimse için değil kendim için şifalanmalıyım.
Yazılar birikmeli, belki de aşk olmalı ama inanmak epey güç şimdi dans etmeli ve herkes. Gökyüzüne kalmalı.
Anlatamıyorum kalbimin karmaşasını, özlüyorum kendimi ve kimse unutmamalı çocuk yanını.
Aşk olmalı albayım.
Hak konusunda ise helal değil, bazen ise yaşadıklarım bu satırlara taşınır çünkü şair bilir ki yazılanlar aslında yaşanmış ya da yaşanacaklardan ibaret.
Umarım kalbin gibi aşka, dostlara denk gelirsin.
Özlemek duygusu sana değil kendime hatta o tekrar kazanacağım enerjime ait...
Aşkı sende katletmeyeceğim. Şiirlerime zaten bir adama aitti hep ona kalacak…
Şiir tek kişiye aittir. Şair bunu gizli tutsa da
Gökyüzü bana fısıldar, ‘’iyileşiyorsun şair ve aşk sende.’’
Masalın sonunu kadın kaleme alır ve o kurbağa hiçbir zaman öpülmez…
Şarkılar hep dinlenir, anılar silikleşir.
