Hasret Aksoy'un "Saliha" başlıklı köşe yazısı
“Saliha”... İsmiyle müsemma bir yoldaştı. Saliha; salih olan, güzel ahlaklı, doğru, dürüst, Allah’a itaatte sebatkar kadın demektir. Rabbim bazı insanlara ismini yaşamayı, anlamını taşımayı nasip eder. Saliha Berna Kesici de işte onlardan biriydi.
O neşeliydi, enerjikti. Sadece bir selamıyla bile içimizi ısıtan, yüzüne baktığımızda huzur duyduğumuz bir dosttu. Varlığıyla Allah’ı hatırlatırdı. Duruşu, sözleri, davranışlarıyla bizi hep hayra teşvik ederdi. Her zaman toparlayıcıydı, dağılanı toplar, darda olanı gözetir, sessizce iyilik yapardı.
Gazze onun kırmızı çizgisiydi. Her kampanyada ilk o sorardı: “Gazze’ye gönderdiniz mi?” Derdi ki: “Durumum yok belki ama sadakamı vermeden rahat edemem.” Kendisi de ihtiyacı olmasına rağmen, her ay mutlaka sadakasını ayırır, hayra ortak olurdu. Çünkü o, "Allah için yaşamak" ne demektir, çok iyi bilirdi.
"Ben size geç kaldım" derdi bazen hüzünle, "Ama burada kendimi buldum. Allah sizden razı olsun…" derdi gözleri dolarak. Biz de ona bakınca, sadakatin, vefanın, samimiyetin ne demek olduğunu daha iyi anlardık.
Onunla tanışalı sadece iki yıl olmuştu ama o iki yıla öyle çok şey sığdırdık ki, yılların eskitemeyeceği izler bıraktı yüreğimizde. AGD Karasu çatısı altında birlikte nice güzel işe imza attık: Bahar şenlikleri, piknikler, kaşif grupları, Siyer-i Nebi çalışmaları, okul ziyaretleri, resmi kurum ziyaretleri… Her biri onun emeği, samimiyeti ve dava aşkıyla can buldu.
Unutamam, bir gün sırf Allah rızası için mektup dağıtmak üzere dağın başına yürüyerek gitmiştik. Ne yorgunluk bildi ne şikayet… Her adımını "Ben bu işi Allah için yapıyorum" bilinciyle attı.
Beraberce genel merkez kampına bile gittik. Hatibeler grubundaydık. Ödevlerimizi yapardık, istişare eder, birlikte öğrenir, birlikte olgunlaşırdık. Kitaplara düşkündü. Sadece okumakla kalmaz, hanımları da okumaya teşvik ederdi. Kitap kültür grubumuzun kıymetli bir parçasıydı.
Sadece kendi çocuklarına değil, yeğenlerine bile annelik yapacak kadar şefkatliydi. Hep kendini geliştirmeye çalışır, "Kendimin en iyi halini Allah’a sunmalıyım" derdi. Mütevazıydı, derin bir bilgelik taşıyordu. Sessizdi, ama sesi dualarda yankı bulurdu. Sade yaşadı, derin izler bıraktı.
Saliha, hem çok güzel bir anneydi hem de çok güzel bir yoldaş. Bizimle çıktığı bu iki yıllık dava yolculuğunda hep omuz omuzaydık.
Ve ben biliyorum ki sen Salihaydın. Ve sen "Salihalardandın."
Ardından onlarca hatim, yüzlerce Yasin okundu. Adınla, ahlakınla, gayretinle hep yaşayacaksın dualarımızda.
Rabbim mekanını cennet eylesin Saliha Berna Kesici.
İyi ki tanıdık seni, iyi ki yürüdük birlikte.
