Hasan Kar'ın "Bu ritüel ren geyiklerinde de var" başlıklı köşe yazısı

Kıymetli okurlar, izlediğimiz bir film, seyrettiğimiz bir tiyatro, duyduğumuz bir hikaye, okuduğunuz bir kitap hayatınıza ilham kaynağı olabilir. Bir bakarsınız dönüm noktası denilen yerde bulursunuz kendinizi. İyi günler, iyi haftalar.

Geçtiğimiz hafta ulusal basında da yer bulan akran zorbalığı konusunda birkaç şey söylemek istiyorum. Zaman zaman ülkemizin de gündeminde yer alan bu konu gerçekten can sıkıcı bir noktaya ulaşmış durumda. Bu konuya geçmeden önce yine ulusal basında ara ara yer alan, sebepsiz yere bir insanın canına kıyma haberlerine istinaden birkaç cümle kurup konumuza geçeceğiz.

Haklının değil; gücün, zorbalığın, kanun ve kuralsızlığın hakim olduğu bir ruh, genç-çocuk seviyesindeki kişilere musallat olmuş. Kavgaya karışma yaşı düştükçe düşüyor. Mikro ölçekte mafyacılık gibi tavırlar sergileniyor. Yaşlara bakıyorsunuz, “Bu yaşta nasıl bulaşmış?” akıl ve mantığa ters geliyor. Bugünkü cezalar anlaşılan bu durumun önünü kesmeye yeterli değil. Bunun dışında bir ceza anlayışıyla düzenleme yapılarak en ufak ihtimal bile göz önünde bulundurularak yargılanmalılar.

Gelelim konumuzun asıl öğesi olan akran zorbalığına… Her öğrenci, çocuk ya da genç için birinci derecede sorumluluk velilerdedir. Biz çocuğumuzu evde, sokakta, okulda, arkadaş ortamında mutlaka gözlemlemeliyiz. Gözümüze hoş gelmeyen, şüphe uyandıran bir hal ve hareket varsa biraz takip edeceğiz. Çok vaktimizi almaz. Genelde üşengeçlikten dolayı bu iş bırakılıyor ve çocuk kendi haline terk ediliyor. Sonra beklenmedik tablolarla karşılaşınca “Vay anam, vay babam” deniliyor.

Yani eğer çocuğunuzun arkadaşı, oturup kalktığı kişi ona sıkıntı verecek gibiyse; yaptığınız takip sonucu böyle bir ihtimal çıkıyorsa hiç çekinmeden hemen müdahale edin, gram esneme yapmayın. Hatta okula giriş-çıkışlarda çocuğunuzun yanında olduğunuzu göstermek için mutlaka gidin. Bunu özellikle ortaokul ve lise seviyesindeki öğrenciler için söylüyorum.

Kıymetli veliler, gençler ergenlik döneminde kendilerini birilerine ispat etmek için başkalarının canını yakıyor. Bu bir çeşit ritüel haline geliyor. Ren geyiklerinde de var bu ritüel…

Kendinize iyi bakın, hoşça kalın.