Yarım kalmışlık gibi…
Her şey çarpa çarpık zaman keskin ve sen güzel adam oldukça yabanisin.
Şehirde bir deniz ama nefes alamıyor. İnsanlar bir yük olmuş onca kalabalık içinde zihnim tenhalaşıyor anlatacak onca şiirim var ama mecalim yok. Aptal melodiler pranga misali… Öksüzlük dolu şehirler insanlar yüzünden yazılacak onca şiirden vazgeçiverdi şairler şimdi yarım yamalak bütün kelimeler yara bere içinde kalmış gökyüzü.
Ne yazacağım kararıyor kalbim umutlarım yalanlar ile beraber…
Ne özlemek yorucu neden kalbim sana tutkun. Ben İstanbul’u sevsem de bazen bana bile kıyısız kalıyor ne zaman gökyüzüne dönsem var sadece ve tek dostum o benim ne desem boş.
İnsanlar kalabalık içinde ama her yer siyah. Kalbini özlediğim bir adam var ama artık onu sevmem ben seni terk ettim güzel adamım. Şiirler kefaret kanlı bir dünya hali.
Gökyüzünde sadece tek bir kuş var yıldızlar bile kırgın insana niye her şeyi çaldılar ödenecek bir gün kalamadı her şeyi sıfırladık ya tek bir dublede ya da bir avuç toprakta. Yol çok uzak ve insana gitmek hep zordur ama bir bilse gitmeye meftun her hali ile…
Sigaramın son dumanı mesken zihnimdeki karanlığı aydınlatmaya ama ben çabalamaktan kaçıyorum. Şimdi birini sevmek ağır bir yük kimin ne dediği ne anlattığı acımazsızca bana sürgün…
Gözleri anımsayın onlar yalanlara ibret, insan bir tek gözlerine hükmedemiyor. Melodiler kaçamadığım bir pranga ve ben seni hep yazılarım ile iteledim.
Hadi ama insan hep mi kaybeder dersiniz ama ben çoktan manasızca biriktirdim biriktirdim bütün şiirlerimi.
Ne keşkeler kaldı ne de aşk. Özlediğim bir kalbin var adam ama şimdi başka bir kadını sevmek mi?
Kelebek misali bütün dizeler ve sana olan özlemim…
Şarkılar çok keskin ne zehri bitiyor nede manası ve zihnimi hep darma duman ediyor kararıyor anılarım her şeyde…
Seni sevmem artık ben vazgeçtim ve hiçbir şey umurumda değil. Ben büyüdüm…
Geç kalmayın hayat çok garip, zamanın hükmüne kaldık bakın geçmişe kimler kaldı kimler gitti. Bir tek kelime her şeyi ya mahveder ya da kazandırır ve sizlerde bunu anlamaya çabalarken her şeyi unutursunuz… aşk misali olsun her şey güzel sevin unutmayın sevmek çocukluktan buna yana kalbinizde biriktirdiğiniz bir ağaçtır ve insanların ona zarar vermesine müsaade etmeyin…
