Aybüke Yıldız'ın "Kadın saçlarından intihar etmişti" başlıklı köşe yazısı

 Şiir bitermiş kim dedi bunu, şiirler bitmez bunu bir şair olarak söylüyorum.

Şiirler bitmez.

“Ben özlemedim ki seni, kedi özledi...”

Kadınlar hiçbir şeyi unutmaz.

Yalanlar sizi kral yapmaz ancak soytarı yapar. Sevmek zor bir iş değil sadece inanmak gerek. Bir fincan kahve bırakır acıları zamana.

Her şey bulanık kalbim dalgın.

İlham milham çöp, yazamıyorum. Ben saçma yaşıyorum kafam takılı kalıverdi yine o yırtık uçurmada.

Senaryolarda, kitaplarda hatta şiirlerde aşk bu kadar mükemmelken bende aptalca gibi hissettiriyor. Kalbim çürümüş. Her şey berbat bir şekilde hem şebnem “hoşça kal” derken Erener ise “aşk gel gir dünyama diyor.”

Kurumuş çiçekler kitapların arasında hatta sayfa rakamlarında kalır ve sende bir zamana ait kalacaksın. Zihnim seni rasgeldikçe anımsanmayacak ve gün gün unutulmuş kalacaksın bir sahafın vitrininde yer alacak o kitap.

Biraz İstanbul havası yazayım;

Büyükada’nın sokaklarına daldım bir şair olarak doğa her zaman ki gibi muhteşem, ağaçların kalbime yoldaşlığı.

Sizlere doksanlı yılların naifliğini bırakıyor ve tesadüfen denk gelemedik ki aşka, kalbimi dinleyerek adı attım ve zihnime gökyüzünü doldurdum.

Bahanelere tahammül edilemez ve bahanelere sığınan tam bir korkaktır...

Sokak sokak adım saydım. Sokakları ezberlemeye çalıştım güzel adama anlatırım diye sonra vazgeçip şiir bıraktım her daldığım pencerelere. Adanın sokaklarından bir şair daha geçti hafıza yitik kalmış. Denizi sorarsan bulamadım çünkü ruhum sokaklara ait olmak istedi.

İnsanlar neşeli, çocuklar oldukça çocuk. Restoranlar, cafeler, dondurmacılar ve papatyadan taç satan ablalar, abiler...

Vapura yetiştim saatte çeyrek kala insanlar bir bir doluştu bir şaire selam vermeden ama bilseler şair veda ediyordu gökyüzüne hatta kalbinin sesi olan denize...

Şarkı sezenler olmuş…

Ruhum gökyüzüne mest, şiirlerim size emanet elbet göçer gider insan.

Yine yanıldık…

Aşk meşk şiir hepsi facia ve büyük ada da geçti gözlerimden hatta şiirlerimden oldukça kalabalıktı ama özgür kalacak.

Sevin/sevilin dostlar.

Şarkılar, türküler, şiirler ve yaşanmışlıklar bir destan kalacak. Aşk saçlarımda kalmalıydı ama ben saçlarımdan intihar etti.